#நடராசப்பத்து3
கடலென்ற புவிமீதில்
அலையென்ற வுருக்கொண்டு
கனவென்ற
வாழ்வை நம்பி,
காற்றென்ற மூவாசை
மாருதச் சுழலிலே
கட்டுண்டு நித்தம் நித்தம்
உடலென்ற கும்பிக்கு
உணவென்றயிரைதேடி
ஓயாமலிரவு பகலும்
உண்டுண்டுறங்குவதைக்
கண்டதேயல்லாது
ஒருபயனடைந்திலேனே !
தடமென்ற மிடி கரையில்
பந்தபாசங்களெனும்
தாபரம் பின்னலிட்டு
தாயென்று சேயென்று
நீயென்று நானென்று
தமியேனையிவ் வண்ணமாய்
இடையென்று கடைநின்று ஏனென்று
கேளாதிருப்பதுன் அழகாகுமோ
ஈசனே சிவகாமி நேசனே எனை
ஈன்ற தில்லைவாழ் நடராசனே .
No comments:
Post a Comment